«Τις
Κυριακές να μη δουλέψητε ολότελα. Μήτε
να πωλήσετε μήτε να αγοράσητε, ούτε
χωράφι ούτε αμπέλι να κοιτάζετε, μήτε
να φωκαλίζετε τα αχούρια σας· μονάχα
να διαβάζετε βιβλία, να μαθαίνετε το
καλόν και το τέλος της ζωής μας, ότι όλοι
θέλομεν αποθάνει καθώς το βλέπομεν καθ'
εκάστην»....
“Πρέπει
και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας
δια ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα
πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν
εις την εκκλησίαν και ...να
στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον
θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον,
την ψυχήν μας οπού είναι τιμιωτέρα από
όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν,
να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας,
ούτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα
την Κυριακήν. Εκείνο
το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν
είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και
βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι
σας και όχι ευλογίαν.
Και
ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την
γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον
σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει. Όθεν,
αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα
κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ
σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν,
ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν.
Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου ; Την
φυλάγετε την Κυριακήν ; Αν είσθε
χριστιανοί, να την φυλάγετε”...
«Ἐπῆγεν
ὁ Κύριος εἰς τὴν κόλασιν καὶ ἔβγαλε
τὸν Ἀδάμ, τὴν Εὔαν καὶ τὸ γένος του.
Ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν. Ἐφάνη δώδεκα
φορὰς εἰς τοὺς Ἀποστόλους του. Ἔγινε
χαρὰ εἰς τὸν οὐρανόν, χαρὰ εἰς τὴν
γῆν καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον· φαρμάκι
καὶ σπαθὶ δίστομον εἰς τὴν καρδίαν
τῶν Ἑβραίων καὶ μάλιστα τοῦ διαβόλου.
Διὰ τοῦτο καὶ οἱ Ἑβραῖοι δὲν
κατακαίονται ἄλλην ἡμέραν τόσον, ὡσὰν
τὴν Κυριακήν, ὁποὺ ἀκούουν τὸν παπά
μας νὰ λέγῃ: «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν». Διότι
ἐκεῖνο ὁποὺ ἐσπούδαζον οἱ Ἑβραῖοι
νὰ κάμουν διὰ νὰ ἐξαλείψουν τὸ ὄνομα
τοῦ Χριστοῦ μας, ἐγύρισεν ἐναντίον
τῆς κεφαλῆς των.
Πρέπει καὶ ἡμεῖς,
ἀδελφοί μου, νὰ χαιρώμεθα πάντοτε, μὰ
περισσότερον τὴν Κυριακήν, ὁποὺ εἶνε
ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μας. Διότι
Κυριακὴν ἡμέραν ἔγινεν ὁ Εὐαγγελισμὸς
τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ
Ἀειπαρθένου Μαρίας. Κυριακὴν ἡμέραν
μέλλει ὁ Κύριος νὰ ἀναστήσῃ ὅλον τὸν
κόσμον. Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ ἐργαζώμεθα
τὰς ἓξ ἡμέρας διὰ ταῦτα τὰ μάταια,
γήϊνα καὶ ψεύτικα πράγματα, καὶ τὴν
Κυριακὴν νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὴν
ἐκκλησίαν καὶ νὰ στοχαζώμεθα τὰς
ἁμαρτίας μας, τὸν θάνατον, τὴν κόλασιν,
τὸν παράδεισον, τὴν ψυχήν μας ὁποὺ
εἶνε τιμιωτέρα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον,
καὶ ὄχι νὰ πολυτρώγωμεν, νὰ πολυπίνωμεν
καὶ νὰ κάμνωμεν ἁμαρτίας· οὔτε νὰ
ἐργαζώμεθα καὶ νὰ πραγματευώμεθα τὴν
Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ
γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο
καὶ κατηραμένο, καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ
κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι
εὐλογίαν· καὶ ἢ σὲ θανατώνει ὁ Θεὸς
παράκαιρα, ἢ τὴν γυναῖκα σου, ἢ τὸ
παιδί σου, ἢ τὸ ζῶον σου ψοφᾶ, ἢ ἄλλον
κακόν σοῦ κάμνει.
Ὅθεν, ἀδελφοί μου,
διὰ νὰ μὴ πάθετε κανένα κακόν, μήτε
ψυχικὸν μήτε σωματικόν, ἐγὼ σᾶς
συμβουλεύω νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακήν,
ὡσὰν ὁποὺ εἶνε ἀφιερωμένη εἰς τὸν
Θεόν. Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε, χριστιανοί
μου; Τὴν φυλάγετε τὴν Κυριακήν; Ἂν
εἶσθε χριστιανοί, νὰ τὴν φυλάγετε.
Ἔχετε ἐδῶ πρόβατα; Τὸ γάλα τῆς Κυριακῆς
τί τὸ κάμνετε; Ἄκουσε, παιδί μου· νὰ
τὸ σμίγῃς ὅλο καὶ νὰ τὸ κάμνῃς ἑπτὰ
μερίδια· καὶ τὰ ἓξ μερίδια κράτησέ τα
διὰ τὸν ἑαυτόν σου, καὶ τὸ ἄλλο
μερίδιον τῆς Κυριακῆς, ἂν θέλης, δῶσε
το ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχοὺς ἢ
εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ εὐλογήσῃ
ὁ Θεὸς τὰ πράγματά σου. Καὶ ἂν τύχη
ἀνάγκη καὶ θέλῃς νὰ πωλήσῃς πράγματα
φαγώσιμα τὴν Κυριακήν, ἐκεῖνο τὸ
κέρδος μὴ τὸ σμίγεις εἰς τὴν σακκούλα
σου, διότι τὴν μαγαρίζει· ἀλλὰ δῶσε
τα ἐλεημοσύνην, διὰ νὰ σᾶς φυλάγῃ ὁ
Θεὸς».
