Διαβάζουμε
στο Γεροντικό ότι ένας ερημίτης, ένας σπηλαιώτης ασκητής, είχε έναν
υποτακτικό και κάποια μέρα τού έδωσε το εργόχειρο και του είπε: "Παιδί μου, θα πας κάτω στην πόλη να το πουλήσεις και να αγοράσεις τα χρειαζόμενα και να επανέλθεις"...
Κάποτε ένας μοναχός κάποιας Μονής παρακάλεσε τον Θεό να του ανοίξει τα μάτια για να βλέπει σε κάθε άνθρωπο την κρυμμένη κακία και να μπορεί έτσι να προτρέχει σε βοήθεια...
Η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και ήθος του σώματος ήτο σεμνή και σεβάσμια κατά πάντα, ολίγα και απαραίτητα λαλούσα, ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν.